Η είσοδος της γυναίκας στον δύσκολο και απαιτητικό ρόλο της μητρότητας αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο στη ζωής της, που χαρακτηρίζεται από ριζικές αλλαγές σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο και καταιγισμό συναισθημάτων, στα οποία καλείται να ανταπεξέλθει και να προσαρμοστεί αποτελεσματικά. Τόσο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, όσο και στην φάση της λοχείας, οι μέλλουσες μητέρες χρειάζονται επιτακτικά κατανόηση και ψυχολογική στήριξη. Η περίοδος πριν αλλά και μετά τον τοκετό σχετίζεται με:

• •  Υψηλό άγχος, έντονες ανησυχίες και ανασφάλειες,
  • Φοβίες και αισθήματα αβοηθησίας,
  •  Απότομες διακυμάνσεις στην διάθεση και κατάθλιψη,
  • Συμπεριφορικά ξεσπάσματα, ευερεθιστότητα και νευρικότητα,
  • Εξάντληση, απογοήτευση και παραίτηση,
  • Χαμηλή αυτοπεποίθηση και διαστρέβλωση της εικόνας του εαυτού,
  •  Κοινωνική απομόνωση,
  • Ψυχοσωματικά συμπτώματα (έλκος στομάχου, δυσκοιλιότητα κ.α.)
  • παράγοντες που μπορεί να επιδράσουν ολοκληρωτικά στην ψυχική υγεία και
  • ανθεκτικότητα της γυναίκας, στην υγεία του παιδιού, στην σχέση του ζευγαριού,
  • καθώς και στους δεσμούς με το βρέφος.

Η Ψυχοθεραπεία κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά, ενημερωτικά, εμψυχωτικά και συμβουλευτικά, ώστε να διευκολυνθεί η μετάβαση της γυναίκας στον ρόλο της μητέρας, να περιοριστούν οι επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεσή της και να εμποδιστούν τυχόν συνέπειες στη σχέση μεταξύ των συντρόφων.